Jakov VI i I | |
---|---|
Kralj Škotske | |
Vladavina | 24. juli 1567 - 27. mart 1625 |
Prethodnik | Marija I |
Nasljednik | Karlo I |
Krunidba | 29. juli 1567 |
Kralj Engleske i Irske | |
Vladavina | 24. mart 1603 - 27. mart 1625 |
Prethodnik | Elizabeta I |
Nasljednik | Karlo I |
Krunidba | 25. juli 1603 |
Supružnik | Ana od Danske |
Djeca | Henrik Fridrik, princ od Velsa Elizabeta Stuart Karlo I, kralj Engleske |
Dinastija | Stuart |
Otac | Henrik Stuart |
Majka | Marija I, kraljica Škotske |
Rođenje | 19. juni 1566 Edinburgh |
Smrt | 27. mart 1625 |
Mjesto sahrane | Westminsterska opatija |
Jakov VI i I [1] (19. juni 1566.- 27. mart 1625.) bio je škotski kralj, te prvi engleski i irski kralj iz dinastije Stuart. Njegova vladavina u Škotskoj nije bila problematična, ali je došavši na englesko prijestolje naišao na razne poteškoće.[2] Zbog svoje sklonosti samovlasti i dovođenju na dvor svojih miljenika, sa kojima je imao vrlo intimne odnose, a zbog čega se sumnjalo da je homoseksualac.[3][4] Jakov je bio prilično nepopularan engleski vladar. Nerijetko je zanemarivao državne poslove i umjesto njima svoje vrijeme je posvećivao raznim hobijima, poput lova, a njegov dvor redovno su potresali skandali, što je zasjenjivalo Elizabetinu pažljivo konstruisanu monarhiju.[2] Zbog svoje nesposobnosti u upravljanju financijama dolazio je tokom vladavine u sukobe sa parlamentom i stvorio temelje za građanski rat koji je nastupio tokom vladavine njegova sina Karla I. Tokom njegove vladavine vlast je bila relativno stabilna, a vjerska politika do 1605. godine tolerantna.
Bio je jedan od najintelektualnijih engleskih vladara i autor dva teološka dijela, The Trew Law of Free Monarchies i Basilikon Doron, u kojima objašnjava božansko pravo vladara.[2] Nastavio je tolerantnu Elizabetinu politiku u nauci i umjetnosti, te poticao njihov razvoj. Zahvaljujući njegovoj sklonosti nauci za njegovo ime se veže epitet "najmudrija budala u kršćanskom svijetu".[5]